شاه اسماعیل اول صفوی و سلطان سلیم اول عثمانی
در قرن 18 میلادی اروپا در شوک سقوط قسطنطنیه توسط سپاه عثمانی بود.امپراطوری عثمانی که دولتی اسلامی بود توانست با شکست دادن قوای اروپایی به نزدیکی وین پایتخت امپراطوری اطریش-مجارستان یرسد در همان زمان دولت قدرتمند صفوی با پادشاهی شاه اسماعیل صفوی توانسته بود بر شرق سرزمین های اسلامی مسلط شود.
اروپاییان ترسیده از قدرت اتحاد اسلامی سعی کردند با افروختن اختلافات مذهبی بین ایران شیعه و عثمانی سنی به حیات خود ادامه دهند.با این ترفند عثمانی مجبور شد به مرزهای شرقی خود توجه کند و ایران هم از روسیه صرف نظر کرد و تمرکزش را بر عثمانی گذاشت.در همان زمان سفرای دولت های اروپایی پشت سر هم عازم تبریز میشدند تا با تحریک شاه اسماعیل بر ضد عثمانیان حواس ان دولت را از خود پرت کنند.
انها به اهداف خود رسیدند و ایران و عثمانی در جنگ چالدران باهم به سختی جنگیدند و قوای هر دو طرف به شدت تحلیل رفت و هیچ کدام دیگر نتوانستند به اروپا حمله کنند و از همان زمان بود که قوای نظامی غرب بر شرق برتری پیدا کرد.
حال این سوال پیش می آید که:
اگر شاه اسماعیل و عثمانی بجای جنگ باهم متحد میشدند؟
ادامه در ادامه مطلب