در علم تاریخ مثلی داریم که هر خاندان هر چقدر بر کشوری ظلم کرده باشد باز هم یک نفر از خاندان است که باهمه فرق دارد و گل سرسبد انان است نمونه اش عمربن عبدلعزیز خلیفه اموی یا شاهرخ تیموری و این اخریشان عباس میرزای قاجار .اگر عباس میرزا را سلحشورترین و بالیاقت ترین قاجار بنامیم اشتباه نکردیم .
عباس میرزا تنها کسی بود که با دست خالی و حمایت مردم مسلمان ایران بمدت 15 سال در مقابل ارتش بزرگترین امپراطوری زمانه یعنی روسیه تزاری ایستاد و در اخر بدلیل وجود خائنان وطن فروشی مانند میرزا ابولحسن خان ایلچی یا عاصف الدوله مجبور به صلح با روس ها شد.تاریخ گواه است که اگر به لشکر عباس میرزا تجهیزات و قشون کمکی میرساندند شاید کنون دیگر ارس جدا کننده قلب ایران اذربایجان نبود.تصدیق این سخن را میتوان زمانی درک کرد که وقتی ایران و فرانسه با هم متحد شدند و فرانسویان ژنرال گاردن را با تجهیزات به تبریز رساندند عباس میرزا توانست به راحتی روس هارا شکست داده و سیسیانف را بقتل برساند....
اما افسوس که زمانه بر ایران و عباس میرزا وفا نداشت و او در سن44سالگی در سال1212 هجری شمسی در مشهدالرضا کالبد بدن را از جواهر روح خالی کرد و ایران را از داشتن یک پادشاه سلحشور و عادل محروم نمود.
وبقول میرزای فراهانی:
خدا نخواست که جهان در عهد جهانداری او زنده و نازنده شود!
مطمئنا میتوان از اغا محمدخان قاجار به عنوان بزرگ ترین پادشاه سلسله قاجار اشاره کرد و هم او بود که با اتحاد ایرانی که پس از مرگ نادر تقریبا نابود شده بود و بصورت یک کشور ملوک الطوایفی قرار گرفته بود کاری کند تا کشوری که ما حالا بنام ایران میشناسیم در ۱ فروردین ۱۱۶۱ خورشیدیحفظ گردد.البته هیچ وقت نمیشود با صلح متحد شد چرا که در این بین خوانین محلی و زمین داران زمان و اوباش و دزدان مانع از اتحاد یک کشور میشوند.خان قاجار عادت عجیبی داشت او هیچ وقت دشمنانش را نمیبخشید حتی اگر وسعتشان یک شهر بود حادثه شوم کور کردن خیل عظیمی از مردم کرمان به جرم همراهی با زندیان و کشتار تفلیسیان از نقاط تاریک زندگی این مرد بی روح بودند.میتوان تصور کرد که جنگ های سخت شکست های سخت و پی در پیی که نادر با ان اعصاب پولادینش را مجنون کرد تاثیرش را بر خان قاجار گذاشته باشد همچنین مرگ پدر در طفولیت و زندگی در اسارت توانست از او یک کوه سخت و خشن بسازد که هیچ کس نتوانست ویرانش کند حتی لطفعلی خان زند! حال این سوال پیش می اید: چه میشد اگر اغامحمدخان ایران را متحد نمیکرد؟